Ban bosanski

Etimologija riječi Ban ( bosanski )

Najstarija poznata titula na području stare Bosne je bila „Ban Bosne“. Međutim, sama riječ Ban je mađarskog porijekla (mađ. bán) i bila titula viša od vicekralja tj. potkralja. U međunarodnom pravu izjednačena je sa titulom kralja. Dodjeljivana je u srednjovjekovnoj Kraljevini Mađarskoj. Područje vlasti bana nazivalo se banat ili banovina.
Titula bana je njenom nosiocu davala ovlaštenja proglašenja ratnog stanje u slučaju nužde i bez prethodne kraljevske saglasnosti čime su banovi de facto bili i vlastodržci ( čitaj kraljevi) teritorije kojom su vladali.
Takođe, stanovnici na području izvršne vlasti bana bili su njegovi a ne podanici mađarskog monarha ( jedino je Hrvatska bila vazalna prema mađarskoj kruni). Titula bana je u svim ostalim zemljama podrazumijevala punu nezavisnost od Kraljevine Mađarske.
Poznato je u zvaničnoj historiji da su Bosani postojali banovi Usorski, Srebreni(š)čki i Jajački. Hrvatska i srbijanska zvanična historija skreće pažnju da su postojali banovi Hrvatske, Slavonije i Dalmacije te banovi mačvanski, beogradski i kučanski ( pogledati katoličku enciklopediju).
Dakle ban – mađarska riječ ! Bosanski ban – Bošnjački vladar kako su ga zvali Mađari.Npr. Ban Borič